13 Mayıs’da sana ne oldu ülkem?
Kalbin SOMA’da attı, göz yaşların SOMA için aktı. Peki neden?
Günlerdir içimde bir hüzün var, nasıl olmasın ki? İhmaller yüzünden, görevini tam yapması gerekenlerin yapmaması yüzünden bir kaza oldu ve çocuklar babasız kaldı. Orada ölen kişiler, bu ülkenin genç nüfusuydu, gelecek hayalleri vardı, daha dünyaya yeni gözlerini açan bebekleri vardı onların. Şimdi o bebeklere, o çocuklara ilerde ne söyleyeceksiniz? Baban madende çalışırken öldü, gerekli önlemler alınsaydı baban hayatta olabilirdi diye mi konuşacaksınız?
Güya teknoloji çağındayız, hepimizin ellerinde akıllı telefonlar, evlerinde ipadlar, wifi internet bağlantıları, teknolojiye yatırımlar vs… İstediğiniz kadar gelişmiş bir ülkeyiz, en son teknolojiyi kullanıyoruz diye konuşun, SOMA’da 301 kişinin canı, hayatı gitti. Son 10 yılda Avrupa’da böyle bir kaza görülmemişken, yurtdışındaki maden ocaklarında gerekli önlemler alınmışken bizde neden yok? Yoksa bizim canımız, insanımız değersiz mi?
İngiliz Ulusal Maden Sendikası Başkanı Nicky Wilson bir açıklama yaptı: “Sizinki gibi bir faciayı 100 senedir görmüyoruz ve sebebi şanslı olmamız değil. İş güvenliğini sağlama alacak yasalar yaptık. Ölüm ve kaza madenciliğin normal bir parçası değildir”
Geçen günlerde maden ocağı şirketinden yöneticiler çıkmış, gözlerimize baka baka, kendilerini savunmaya çalıştılar. Bu ülkede bunları görebilmek bile çok acı. Beni en çok sinirlendiren ise şu oldu, yöneticilerden birinin lafı ‘kaza bir iki ay sonra olsaydı yaşam odaları olacaktı’. Böyle bir şey olabilir mi? Bir iş yerinde öncelikle çalışanların güvenliğini sağlayacaksın, ondan sonra işçiler o madene girecek!
Bu ülkede artık herkes şapkasını önüne koymalıdır. Bir kazadan sonra değil kaza olmadan ne yapılacaksa yapılmalıdır. Bu ülkede artık para değil, insan hayatı daha değerli olmalıdır.
Ülkemizde şimdiye kadar olan depremlerden, kazalardan ders çıkartmadık, bari şu kazadan artık ders çıkartalım!!!
Bir çocuğun babası bir kazada, bir depremde hayatını kaybettiğinde siz o çocuğa istediğiniz kadar maddi yardım yapın, o çocuk her gece başını yastığa koyduğunda gözlerinden yaşlar akacaktır. İşte o yaşları hiçbir destek ile silemezsiniz. Ama iş kazalarını önlemek, önlemler almak insanların, yöneticilerin elindedir.
SOrMA ne haldeyiz? Ülkemde artık insan canı daha değerli olmaz ise bu soruya cevabımız ‘hep göz yaşları içindeyiz’ olur.
Bir daha böyle bir acı yaşamamak dileğimle…
Uzm.Dr.Erdinç Nayır