Sağlık politikalarının çok kısa sürede altüst olması sonrasında yeni döneme alışamayan doktorların ve tıp fakültesi öğrencilerinin motivasyonu sıfırın altında. Sağlık Bakanlığına tavsiyem, çalışanlar lehine yeni düzenlemelere gitmeleri…
Geçen hafta küçük bir şok yaşadım. ÖSS’de ilklere girip Marmara Üniversitesi (İngilizce) Tıp Fakültesi’ni kazanmış kızım şu an beşinci sınıf öğrencisi. Ancak geçen hafta, “Baba okulu bırakmak istiyorum” dedi. Şok yaşadım önce, tabii ki hayat onun ve dilediği gibi de planlayabilir. Buna karışamam ama yüze yüze sona gelmiş, artık seneye mezun olup doktorluk mesleğine başlamasını hayal ederken birden bu kararı alması şaşırttı beni. Konuştuk, tıp fakültesi öğrencilerinin gelecek beklentisi sıfırın altında inmiş durumda, gelecekten korkuyorlar, hekimlik mesleğinin artık geleceği olmayacağını düşünüyorlar. Eşi de hekim olan kızımla epey konuştuk. En azından moralsiz de olsa okulunu bitirip diplomasını almasını, sonra isterse yeniden ÖSS’ye girip bir başka bölümde okumasına karar verdik, ama yine de tedirginliğim ve tedirginliği devam ediyor.
DOKTORLARDA İSTİFA FURYASI
Tam kızımdan çıktım, telefonum çaldı. Sağlık memurluğum zamanında birlikte çalıştığımız İzmir’den uzman hekim dostum aradı, “Ali çok bunaldım, sana danışmak istedim, emekliliğime bir yıl var ama çok bunalttılar bizi, istifa etmek istiyorum” dedi. Ben de istifası halinde olacakları kendisine tek tek anlattım, sonunda “Kötü bir şey yokmuş, hemen dilekçemi veriyorum” dedi.
Son 6 aydır, hemen her gün 3-4 hekim büroma geliyor. Bunların büyük bir kısmı da üniversitelerde profesör ve doçent unvanıyla çalışanlardan oluşuyor. Hepsi de istifa etmek istediklerini ama sosyal güvenliklerinin akıbetinin ne olacağını soruyorlar. En iyi şartlarla nasıl emekli olabileceklerini, istifadan sonra özel hastanelere geçerlerse veya muayenehanelerine devam ederlerse ne olacağını merak ediyorlar.
SAĞLIKTA DÖNÜŞÜM HIZLI OLUYOR
Ülkenin sağlık politikaları son 8 yılda hızla değişti, bunda mevcut (tarihin en uzun süreli) Sağlık Bakanı’nın etkisi büyük, ama aynı zamanda IMF politikalarının da etkisi büyük. Bu arada politika değişikliği çok hızlı olduğu gibi gelgit, deneme-yanılma olayları da var. Gelecek belirsizliği meslek sevgisini yok etmek üzere. Hekimler de artık tıpkı fabrikaların imalat bantlarında çalışan işçilere dönüyor. Kendi inisiyatiflerini kullanma ve karar alma-uygulama süreçlerinde artık yoklar. Bu nedenle de kendileri hakkında başkaları karar veriyor ve uyguluyor. Uygulamanın sıkıntılarını ise maalesef hekimler çekiyor.
Kaynak: Ali Tezel – Habertürk