Gaziantep’te 17 Nisan’da öldürülen Dr. Ersin Arslan’ın eşi Sibel Arslan “Patoloji uzmanı olduğum için hastalarla yüzleşmiyorum. Hekimleri meslekten soğutuyorlar. Hiç empati kurmuyorlar” dedi
Eşinizle nasıl evlenmeye karar verdiniz?
Tanıştığımızda son sınıf öğrencisiydim, o ise Göğüs Cerrahisi Bölümü’nde araştırma görevlisiydi. Evlenmek için doğru insan olduğunu ilk görüşmemizde anladım. Öldüğünde 2.5 yıllık evliydik ve tanışalı 5 yıl olmuştu. Birlikte yapmak istediğimiz birçok şeyi yapamadan, hayat çizgimizi kendimizin çizmesine izin vermeden, mutluluğumuzu ve Ersin’i aldılar maalesef.
Gaziantep’te çalışmaya devam edecek misiniz?
Karar vermek çok zor. Hem her yerde Ersin var, hem de onun yokluğunun acısı var.
KLİNİĞİN BAŞINA GEÇECEKTİ
Hocasının eşinizi yerine yetiştirmeyi ve sonra kliniği emanet etmeyi planladığı söylendi. Mecburi hizmet sonrası üniversiteye geri dönmeyi mi planlıyordu?
Evet, bu dile getiriliyordu. Mecburi hizmetini bitirir bitirmez akademisyen olarak üniversiteye dönecekti.
Hâlâ hekimlik yapıyorsunuz ve hekime yönelik şiddet sürüyor. Nasıl çalışabiliyorsunuz bu psikolojiyle?
Yaşadığımız felaketten sonra bunun son bulacağını düşünmüştüm. Devam etmesi bir yerlerde büyük bir hata olduğunu gösteriyor. İnsanlar canlarını emanet ettikleri hekimlere nasıl şiddet uygulayabiliyor aklım almıyor. Hekimleri meslekten soğutuyorlar. Onların aileleriyle empati kurmuyorlar.
Şimdi eşinizin ailesiyle dayanışmak için büyük bir konser veriliyor. Ne hissediyorsunuz bu konuda?
O, görev şehidi oldu. ‘Sağlıkta şiddete dur’ dendiği zaman Dr. Ersin Arslan ismi hafızalara kazınacak.
Eşinizin adı çalıştığı hastaneye verildi. Bunu yeterli buluyor musunuz?
Eşim o hastanede çalıştığı için değil, orada katledildiği için ismi verildi. İsmini gördüklerinde belki bir kez daha düşünürler. Ama bu benim için yeterli değil.
Yargı sürecini takip ediyor musunuz?
Evet ancak henüz bir ilerleme yok.
Cinayetten sonra Türkiye çapında çok ciddi bir eylem yapıldı ve sağlıkta şiddete dikkat çekildi. Ne söylemek istersiniz bu konuda?
Bu, Türkiye adına gerçekten büyük bir olaydı. Ancak bu kadar büyük eylemlerden sonra şiddet olaylarının devam etmesi gerçekten çok üzücü ve düşündürücü.
GELECEĞİMİZ YOK EDİLDİ
Siz de bir hekimsiniz. Şiddete açıksınız. Buna rağmen mesleğinizi yapmamayı düşündünüz mü? Önerileriniz neler?
Patoloji alanında uzmanlık yapıyorum. Çalıştığım bölüm nedeniyle hastalarla ya da hasta yakınlarıyla yüzleşmiyorum. Bu da beni çalışabilir hale getiriyor. Ama hasta bakan bir bölümde olsaydım bu mesleği çoktan bırakmış olurdum. Tabii bu, benim de bir gün şiddete maruz kalmayacağım anlamına gelmiyor. Sırf beyaz önlük giydiğim için bile şiddete maruz kalabilirim.
Hayatınızın bundan sonrasına ilişkin planlarınız neler?
Geleceğe dair yaptığım/yaptığımız bütün planlar, insan hayatının ne demek olduğunu ve hekimlerin tanrı olmadığını bilmeyen biri tarafından yok edildi. Artık kendimi geleceğe dair plan yapacak kadar cesur hissetmiyorum.
(Sabah – Müjgan Halis)